Modern toplumlarda iş hayatına yönelik bakış açısı köklü bir değişimden geçiyor. Özellikle son yıllarda, genç bireyler arasındaki ‘çalışmak istememe’ eğilimi hızla artıyor ve bu durum sosyal bir sorun haline geliyor. Bu yeni olgu, hem bireysel tercihlerin hem de çalışma kültüründeki değişimlerin bir sonucu olarak görülüyor. Artık daha fazla insan, geleneksel mesai anlayışını reddediyor, sabit çalışma saatlerine uzak bir duruş sergiliyor ve iş-yaşam dengesine daha fazla önem veriyor. Ancak bu eğilim, hem işletmelerin hem de akademik çevrelerin dikkatini çeken bir nokta haline gelmiş durumda.
Toplumda çalışmak istemeyen bireylerin sayısının artışının kökleri, giderek yaygınlaşan tükenmişlik sendromu, ekonomik şartlar ve dijitalleşmenin iş dünyasını dönüştürmesi gibi faktörlerde yatıyor. Pek çok kişi, daha önce ‘güvenli liman’ olarak görülen maaşlı işlerde bile mutluluğu yakalamakta zorlanıyor. Bunun yerine, insanlar daha esnek ve özgür bir yaşam tarzı arayışına giriyor. Diğer yandan, dijitalleşme ve uzaktan çalışma kültürü de bu eğilimi destekliyor. Artık bir kişi, ofise gitmeden, geleneksel iş düzenine bağlı kalmadan gelir elde edebiliyor. Buna paralel olarak, pasif gelir modelleri veya sosyal medya üzerinden para kazanma gibi yeni kariyer yolları doğru bir alternatif olarak görünüyor.
Sosyal ve ekonomik etkileri oldukça geniş olan bu eğilim, özellikle işverenler için büyük bir sorun teşkil etmeye başladı. İş gücündeki azalma işletmeleri zorlarken, yetenekli iş gücünü elde tutmak da her geçen gün daha fazla çaba gerektiriyor. Öte yandan, ‘çalışmak istememe’ konusunda yaygın olan yargıların bir kısmı, bu eğilimin tembellikten değil, değişen öncelikler ve değerlerden kaynaklandığını da ortaya koyuyor. Uzmanlar, bireylerin sağlıklı bir çalışma yaşamı sürdürebilmeleri için daha esnek iş modellerine geçiş yapmanın kaçınılmaz olduğunu vurguluyor. Çözüm arayışında iş-yaşam dengesini öne çıkaran politikalar, daha yaratıcı ve teknolojik çözümlere duyulan ihtiyacın altını çiziyor.